کوهنوردی و بدنسازی

 

بنام یگانه معمار هستی

 

طی جلسه ای که روز یکشنبه مورخ: 4/12/87 با حضور اعضای انجمن کوهنوردی دانشگاه در مکان همیشگی تشکیل گردید، تصمیمی مبنی بر اجرای یک برنامه ی کوهپیمائی عمومی به قله ی دو شاخ گرفته شد، تا این برنامه بهانه ای برای جذب کردن هر چه بیشتر دانشجویان علاقه مند به این رشته در سال آتی گردد. با تقسیم کارها بین افراد مراحل اولیه ی این برنامه به انجام رسید.

 

صبح روز جمعه مورخ:16/12/87

به همراه عده ای از بچه ها بی صبرانه منتظر آمدن اتوبوس به بلوار استقلال هستیم، سرانجام با چیزی حدود 20 دقیقه تاخیرسرویس به همراه کسانی که در میدان شهداء دانشگاه سوار شده بودند نزدیک ساعت7:35می رسند وما نیز به آنها ملحق می شویم وبه سمت روستای زرنان که کارمان از آنجا اغاز می گردد می رویم. همه ی بچه ها سرشار از هیجان و نشاط هستند.

حدود ساعت 8 به روستای زرنان می رسیم نفرات یکی یکی از اتوبوس پیاده می شوند و سرپرست تیم نیز در مورد ساعت برگشت با راننده صحبت می کند سپس اذوقه ها را بین بچه ها تقسیم می کنیم.

هوا بسیار لذت بخش است. یک هوای کاملا ایده ال برای انجام یک برنامه ی عمومی. پس از جمع وجور کردن کوله ها وبستن انها کوهپیمائی را از داخل کوچه های روستای زرنان اغاز می کنیم. طبق معمول با وغ وغ سگ های روستا مواجه می شویم صدای انها تا وقتی که از روستا خارج شویم یکریز و پی در پی به گوش شنیده می شود .

به راهمان ادامه می دهیم از مسیری که حرکت می کنیم صدای شرشر ابی که از ان حوالی می گذرد به گوش می رسد وارامش دل انگیزی را به کوهنوردان می بخشد. گلهای بهاری به تدریج سر از خاک بیرون می اورند و نوید امدن فصل بهار را می دهند . ما نیز از این زیبایی بی بهره نمی مانیم ودر هر کجا منظره ی شور انگیز می بینیم چند تا عکس به یادگار می گیریم. به پیشنهاد سرپرست تیم اقای اسماعیل زاده حدود 30دقیقه برای صرف صبحانه توقف می کنیم. عقربه های ساعت چیزی حدود 9:10 را نمایش می دهند.

 پس خوردن صبحانه وبستن کوله ها به کارمان ادامه می دهیم شادابی و نشاط از چهره ی بچه ها پیداست و این خاصیت طبیعت است که این چنین به انسان شادابی می بخشد. در راه با عده ای از کوهنوردان که در مسیر بازگشت بودند برخورد می کنیم که از قضا یکی از انها دبیر سابق انجمن و2نفر دیگر از انها از بچه های دانشگاه هستند. پس از احوال پرسی سرپرست تیم جویای چگونگی اب و هوا در قله گشت. از سر و وضعشان پیدا بود که در اطراف قله تا ارتفاع 30 ،40سانتی برف دارد.

سرپرست تیم با نگاهی به کفشهای نفرات مطالبی عنوان می کند که بیشتر تاکیدش جلوگیری بچه ها از خیس شدن کفشهایشان دارد چراکه باعث درد پا می گردد.

 

با اتمام صحبت های سرپرست به طرف قله پیش می رویم نزدیکی های قله پوشیده از برف است گویی لباس سفید بر تن کرده، با احتیاط جلو می رویم و سرانجام به قله ی کوه می رسیم و بر فراز بلندترین قله ی شمال زنجان با ارتفاع تقریبی 2800 متر قرار می گیریم. ساعت 12:40 است. آقای حدادی تو ضیحاتی در مورد قله وسایر کوه های اطراف می دهد وسپس با گرفتن چند عکس دسته جمعی مسیر آمده را باز می گردیم.

یکریز و بدون وقفه به حرکت خود ادامه می دهیم. کمی پایین تر از جایی که صبحانه خورده بودیم، برای صرف نهار توقف می کنیم. پس از صرف نهار به راه خود ادامه داده وبه روستای زرنان می رسیم و راننده را که در ابتدای روستا منتظر ما ایستاده را مشاهده می کنیم. ساعت 3به اتوبوس رسیده و کار خود را به اتمام می رسانیم در راه بازگشت نیز سرپرست تیم برای افرادی که برای اولین بار در برنامه شرکت داشتند، در مورد نحوه ی شکل گیری انجمن، معرفی رئیس، دبیرواعضای آن وبرنامه هایی را که در سال آینده پیش رو خواهیم داشت مختصرا توضیح داد واز انان خواستار شرکت در جلسات انجمن گردید.

 

گزارش از: محمد طوافی  اسفند 87